Подання
Вимоги до подання
Під час подання рукопису до журналу автори повинні підтвердити його відповідність всім встановленим вимогам, вказаним нижче. В разі виявлення невідповідності поданої роботи пунктам цих вимог редакція повертатиме авторам матеріали на доопрацювання.-
Это представление раньше не было опубликовано и не направляется к рассмотрению редакциям других журналов (или в комментариях для редактора ниже даны необходимые пояснения).
- Файл представления является документом в формате Microsoft Word, OpenOffice, RTF или WordPerfect.
- Интернет-ссылки в тексте сопровождаются полными корректными адресами URL.
- Текст соответствует требованиям к стилистике и библиографии, изложенным в Руководстве для авторов раздела "О журнале".
- Если материал подается в рецензируемый раздел журнала, при оформлении файла представления были выполнены инструкции по Гарантий слепого рецензирования
-
Wymagania dotyczące artykułu
Tekst artykułu musi odpowiadać objętości, treści, strukturze i innym wymogom do artykułów w specjalistycznych czasopismach (Wyższej Komisji Zaświadczania) i zbiorach. Należy brać pod uwagę Rozporządzenie Nr 7-05 / 1 z dnia 15.01.2003 Prezydiumu WKZ o podwyższeniu wymogów do fachowych publikacji, wniesionych do listy WKZ Ukrainy. Do druku przyjmują się artykuły, które odpowiadają wymogom WKZ i włączają takie niezbędne elementy: ogólne formulowanie problemu i jego związek z ważnymi naukowymi i praktycznymi zadaniami; analiza podstawowych badań i publikacji na ten temat, na które wspiera się autor; wydzielanie nierozwiązanych kwestii, którym jest poświęcony artykuł; formułowanie celu artykułu (problemu); referowanie głównego materiału badania z pełnym uzasadnieniem wyników badań naukowych; wnioski z tego badania i perspektywy dalszych badań w tym kierunku.
Wymagania techniczne: objętość – nie mniej niż 7 stron formatu А4. Tekst powinien być napisany w MS Word dla Windows w formacie rtf / doc / docx czcionką Times New Roman (rozmiar 14, interlinia 1,5; wszystkie pola 2 cm, odstęp akapitu – 1 cm). Myślniki na końcu linii nie są potrzebne. Obowiązkowe jest użycie spacji niepodzielnej (opcja Shift+Ctrl…+Spacja (z lekkim opóźnieniem)) między inicjałami (V. Vinogradov), i innych skrótach (tzn. dz. artykułów; akad. Jagić) i pozycje połączenia nieliterowego i literowego znaków (I-sza poł. w. XIX; 320 s.; S. 29–37; Wyd. 15; № 3 i in.). Aby uniknąć wpisywania dodatkowych spacji polecamy korzystanie z włączonych ukrytych znaków – przycisk ¶. W tekstach po rosyjsku używanie litery Ё/ё jest niezbędne. Linki do cytowanych i wspominanych prac muszą być wykonywane w kwadratowych nawiasach określających numer źródła ze złożonego według alfabetu spisu literatury i, w razie potrzeby, zawierać numer tomu i stron. Na prz.: [8] – jedno źródło bez konkretyzacji stron; [2; 3; 10] – trzy źródła razem bez konkretyzacji stron; [2, s. 181–184] – jedno jednotomowe źródło z konkretyzacją stron, na których jest przedstawiony cytowany czy wspominany materiał; [7, t. 2, s. 36] – jedno wielotomowe źródło z konkretyzacją tomu i strony; [2, s. 181–184; 4; 7, t. 2, s. 36] – mieszany wariant w skomplikowanym linku. Między numerami w dowolnej części tekstu musi być nie znak „-”, a znak „–” , jednak spacje w tym przypadku należy usuwać. Na prz.: w ww. XIX–XX; S. 25–33; [6, s. 187–188].
Literatura ukazuje się w tym samym trybie, co i tekst i znajduje się po artykule w porządku alfabetycznym. Każda pozycja jest wpisana zgodnie ze standardem przyjętym w Ukrainie w 2006 r..: ДСТУ 7_1_2006. Standard jest swobodnie dostępny w Internecie. Kluczowe uwagi: 1) jeśli źródło ma kilku autorów, najpierw wskazuje się skośną kursywą nazwisko i inicjały pierwszego autora, a następnie nazwa ewentualnej przynależności gatunkowej, informacja o drukarnie, redaktorze, tłumaczu; po ukośniku (/)wymieniają się inicjały i nazwisko pierwszego autora i współautorów. Dane na temat publikacji i stron wskazują się w zwykłej standardowej formie z myślnikiem po każdej znaczącej pozycji (w odróżnieniu od standardu rosyjskiego, gdzie pominięto myślniki). Jeśli książka ma ponad 4 autorów, wskazują tylko jej nazwę. Przy czym skośną kursywą pisze się nazwę na początku rządka po numerze źródła. 2) W opisie źródła sieciowego obowiązkowym po autorstwie i nazwie jest taki tryb podania informacji: [Źródło elektroniczne]. – Tryb dostępu do: http://....... lub [Źródło elektroniczne]. – URL: http://.. Przykłady są dalej.
Bezpośrednio po spisie literatury trzeba przedstawić w transliteracji oficjalnej literami łacińskimi ten sam spis literatury pod tytułem References . Ten rodział piszę się rozmiarem 12. Transliteracja odbywa się za pośrednictwem Internetu w trybie on-line, na stronie: translit.net. Źródła ze spisu literatury, napisane alfabetem łacińskim, pozostają w References w wersji pierwotnej, lecz piszą się rozmiarem 12, tak jak i cały rozdział.
Tytuł artykułu przywiązany jest do szczegółowych danych o autorze i adnotacji na trzech mowach.
Na pierwszym rządku pierwszej strony wskazuje się informacyjny kod artykułu według systemu UKD (Uniwersalnej Klasyfikacji Dziesiętnej) rozmiarem 14. Jeśli Państwo robią to po raz pierwszy, prosimy zwracać się do naukowo-bibliograficznych działów bibliotek specjalizowanych. Cała informacja z systemu UKD teraz jest w wolnym dostępie w Internecie. Bardzo prosimy nie przepisywać UKD z analogicznych artykułów. Na naprawienie redaktor spędza więcej czasu, niż na przypisanie kodu w przypadku jego nieobecności.
Drugi rządek – NAZWISKO, imię, imię ojca / NAZWISKO, imię, – w zależności od tradycji narodowych, w tym samym języku, co i tekst artykułu pogrubioną czcionką TNR rozmiarem 14.
Trzeci i kilka kolejnych rządków – informacje o autorze rozmiarem 12 przez interlinię 1,0 w języku tekstu artukułu: stopień naukowy, tytuł, stanowisko, miejsce pracy, adres instytucji, miasta i kraju, które są reprezentowane przez naukowcę, adres e-mail dla komunikacji z autorem, telefon ze wskazaniem międzynarodowego i, przy konieczności, międzymiastowego kodu.
Następnie pogrubioną czcionką rozmiaru 14 piszemy wielkimi literami TYTUŁ ARTYKUŁU w języku tekstu artukułu. Niżej – Adnotacja w języku tekstu artukułu wielkością od 120 do 250 słow (nie więcej niż 2000 znaków). Po zakończeniu adnotacji – Wyrazy kluczowe: od 4 do 7.
Informacje o autorze i adnotacji w języku rosyjskim (dla artykułów w językach ukraińskim lub angielskim) albo ukraińskim (dla artykułów w językach rosyjskim lub angielskim), oraz w języku angielskim (dla artykułów w dowolnym języku, oprócz angielskiego) umieszczają się po rozdziele References. Szczególne uwagi prosimy udzielać tekstowi obowiązkowej adnotacji w języku angielskim (Summary). To musi być tłumaczenie nie z internetu, а profesjonalne tłumaczenie.
Adnotacja musi w pełni odzwierciedlać treść artykułu, lecz w skróconym wariancie. Struktura autorskiej adnotacji powtarza strukturę artykułu i zawiera następujące elementy: - temat (Object), przedmiot (Subject), cel pracy (Purpose); - metoda lub metodologia przeprowadzenia badania (Methodology); - wynik pracy (Finding); - zakres stosowania wyników (Practical value); - wnioski (Results). Ta struktura adnotacji eliminuje problem w przygotowaniu streszczeń dla czasopiśma "Dzherelo".
Wyrazy kluczowe (w językach ukraińskim, rosyjskim i angielskim) muszą być lakoniczne, odzwierciedlają podstawowe terminy, pojęcia i nazwiska osób, o których chodzi w artykule. To mogą być słowa i wyrażenia. Wpisują się po każdej adnotacji w tym samym języku.
Jeśli autor nie mówi w języku ukraińskim lub rosyjskim, redakcja może przyjąć na siebie dodatkowe obciążenie z tłumaczenia na te języki rozdziałów Анотація / Аннотация.
Wzorce artykułów
І
УДК [811.161.1+811.162.1]’367.625:[116+159.946.2]
СТЕПАНОВ Евгений Николаевич,
доктор филологических наук, зав. кафедрой русского языка Одесского национального университета имени И. И. Мечникова; Французский бульвар, 24/26, г. Одесса, 65058, Украина; тел.: +38(048)7762277; e-mail: stepanov.odessa@gmail.com
ГЛАГОЛЫ ДВИЖЕНИЯ В СОВРЕМЕННЫХ СЛАВЯНСКИХ ЯЗЫКАХ
Аннотация. Цель статьи – описать результаты сопоставительного исследования групп глаголов движения в славянских языках. Объект анализа – системы глаголов движения в русском, украинском, польском, чешском, верхнелужицком языках, а также результаты эволюции этой системы в современных болгарском, сербском и хорватском языках. Предмет исследования – состав, семантические и грамматические особенности бесприставочных глаголов движения несовершенного вида, которые различаются по признаку однонаправленности / неоднонаправленности движения. Определены различия в функционировании глаголов движения в указанных языках. В работе использованы методы семантического, грамматического, этимологических, сравнительного анализа, исторический и описательный методы. Результат исследования – выявленные различия в функционировании глаголов движения в синхронии и диахронии в восточнославянских, западнославянских и южнославянских языках. Обнаружены некоторые архаические черты довидовой славянской системы глаголов движения и следы семантической и грамматической эволюции этой системы. Меньше всего эволюции подверглись системы глаголов движения в восточнославянских и польском языках. Полное отсутствие противопоставления глаголов движения по признаку одно- /неоднонаправленности наблюдается в современных южнославянских языках. Отмечены две внутренние причины эволюции системы славянских глаголов движения: 1) дивергенция лексических значений этих глаголов в коррелятивных парах; 2) развитие продуктивного процесса корреляции пар бесприставочных и приставочных глаголов совершенного и несовершенного вида вместо бесприставочных глаголов однонаправленного и неоднонаправленного движения. Практическое применение результатов исследования возможно в решении вопроса оптимизации процессов обучения славянским языкам как иностранным, а также в фундаментальных исследованиях эволюции славянского глагола.
Ключевые слова: глаголы движения, славянские языки, однонаправленное и неоднонаправленное движение, категория вида в славянском глаголе, бесприставочные и приставочные глаголы.
В каждом языке имеется немало глаголов, предназначенных для сообщения о способах перемещения в пространстве. В большинстве современных славянских языков <…>
3) Глаголы jet и jezdit, которые передают движение транспорта, в чешской речи не варьируются с глаголами jít и chodit, называющими движение с помощью ног. Русские же глаголы ехать и ездить могут варьироваться с глаголами идти и ходить в ситуации движения транспортного средства. В чешском можно только так: Auto jelo rychle. Jede tam tramvaj? В русском же наряду с: Машина ехала быстро. Туда едет трамвай? – можно и так: Машина шла быстро. Туда идёт трамвай? <…>
В дальнейшем исследовании данной проблемы предполагается изучить и сопоставить современное состояние архаической системы глаголов движения в славянских территориальных и социальных диалектах, просторечии. Вполне вероятно, что в периферийных идиомах будут обнаружены новые факты, способные обогатить современное учение о славянских глаголах движения.
Литература
- Авилова Н. С. Вид глагола и семантика глагольного слова / Н. С. Авилова. – М.: Наука, 1976. – 328 с.
- Багдасарова Г. А. Глаголы движения как база словообразования в современном русском языке / Багдасарова Г. А., Телегин Л. А. // Актуальные проблемы русского словообразования. – Ташкент: Укитувчи, 1982. – С. 204–207.
- Валентинова Д. Online Czech – изучение чешского языка online. Урок 16. Глаголы движения [Электронный ресурс] / Дарья Валентинова. – URL: onlineczech.ru/node/403. – Время доступа: 12.08.2014.
- Гак В. Г. Асимметрия в языке / В. Г. Гак // Лингвистический энциклопедический словарь. – М.: Советская энциклопедия, 1990. – С. 47.
- Леонидова М. А. Болгарско-русский словарь / М. А. Леонидова. – М.: Русский язык, 1980. – 520 с.
- Орлова Т. М. Семантична структура та лінгвостилістичні можливості назв руху в сучасній українській мові: дис... канд. філол. наук: 10.02.01 / Запорізький держ. ун-т. / Т. М. Орлова. – Запоріжжя, 1999. – 259 с.
- Русская грамматика : в 2 т. / [Академия наук СССР; Институт русского языка; ред. Н. Ю. Шведова]. – М.: Наука, 1980. – Т. 1. – 784 с.
- Словарь русского языка: в 4 т. / Под ред. А. П. Евгеньевой. – М.: Русский язык, 1985–1988.
- Bogusławski A. Ilustrowany słownik rosyjsko-polski, polsko-rosyjski / Andrzej Bogusławski. – Warszawa: Wiedza powszechna, 1978. – 1184 s.
- Bojar B. Polskie czasowniki ruchu / Bożena Bojar // Polonica. – 1977. – # 3. – S. 98–139.
References
1. Avilova N. S. Vid glagola i semantika glagol'nogo slova / N. S. Avilova. – M.: Nauka, 1976. – 328 s.
2. Bagdasarova G. A. Glagoly dvizhenija kak baza slovoobrazovanija v sovremennom russkom jazyke / Bagdasarova G. A., Telegin L. A. // Aktual'nye problemy russkogo slovoobrazovanija. – Tashkent: Ukituvchi, 1982. – S. 204–207.
3. Valentinova D. Online Czech – izuchenie cheshskogo jazyka online. Urok 16. Glagoly dvizhenija [Elektronnyj resurs] / Dar'ja Valentinova. – URL: onlineczech.ru/node/403. – Vremіa dostupa: 12.08.2014. <…>
9. Bogusławski A. Ilustrowany słownik rosyjsko-polski, polsko-rosyjski / Andrzej Bogusławski. – Warszawa: Wiedza powszechna, 1978. – 1184 s.
10. Bojar B. Polskie czasowniki ruchu / Bożena Bojar // Polonica. – 1977. – # 3. – S. 98–139.
СТЕПАНОВ Євгеній Миколайович,
доктор філологічних наук, завідувач кафедри російської мови Одеського національного університету імені І. І. Мечникова; Французький бульвар, 24/26, м. Одеса, 65058, Україна; e-mail: stepanov.odessa@gmail.com; тел .: +38 (048) 7762277
ДІЄСЛОВА РУХУ В СУЧАСНИХ СЛОВ'ЯНСЬКИХ МОВАХ
Анотація. Мета статті – описати результати зіставного дослідження груп дієслів руху в слов'янських мовах. Об’єктом аналізу є системи дієслів руху в російській, українській, польській, чеській, верхньолужицькій мовах, а також результати еволюції цих систем у сучасних болгарській, сербській і хорватській мовах. Предмет дослідження – склад, семантичні та граматичні особливості безпрефіксних дієслів руху недоконаного виду, які розрізняються за ознакою одно- / неодноспрямованого руху. Визначено відмінності функціонування таких дієслів у зіставлених мовах. У роботі використано методи семантичного, граматичного, етимологічного, порівняльного аналізу, історичний і описовий методи. Результатом дослідження є виявлені розбіжності у функціонуванні дієслів руху в синхронії та діахронії у східнослов’янських, західнослов’янських і південнослов’янських мовах. Викрито також деякі архаїчні риси довидової слов'янської системи дієслів руху та сліди семантичної і граматичної еволюції цієї системи. Найменше еволюції піддалися системи дієслів руху східнослов'янських і польської мов. Повна відсутність протиставлення дієслів руху за ознакою одно- / неодноспрямованості руху спостерігається в сучасних південнослов'янських мовах. Відзначено дві внутрішніх причини еволюції системи слов'янських дієслів руху: 1) дивергенція лексичних значень цих дієслів у корелятивних парах; 2) розвиток продуктивного процесу кореляції пар безпрефіксних і префіксальних дієслів доконаного та недоконаного виду замість безпрефіксних дієслів односпрямованого або неодноспрямованого руху. Практична цінність результатів дослідження полягає у можливості використання його результатів у вирішенні питань оптимізації процесів навчання слов’янських мов як іноземних, а також у фундаментальних дослідженнях еволюції слов’янського дієслова.
Ключові слова: дієслова руху, односпрямованість і неодноспрямованість руху, слов'янські мови, категорія виду в слов'янському дієслові, безпрефіксні та префіксальні дієслова.
Ievgenii N. STEPANOV,
Grand Ph.D. in Philological Sciences, Head of Department of Russian Language of Odessa Mechnikov National University; 24/26, Francuzskij Blvd., Odessa, 65058, Ukraine;
e-mail: stepanov.odessa@gmail.com; tel.: +38 (048) 7762277
VERBS OF MOTION IN MODERN RUSSIAN AND IN THE SLAVONIC LANGUAGES
Summary. The purpose of the article is to conduct a comparative study of groups of motion verbs in Russian, Ukrainian, Polish, Czech, Upper Sorbian languages, as well as to analyze the results of the evolution of the motion verbs’ system in modern Bulgarian, Serbian and Croatian languages. The subjects of this study are the composition, semantic and grammatical features of imperfective non-prefixed verbs of motion. These verbs differ on the basis of unidirectional / non-unidirectional (multidirectional) movement. Methods of semantic, grammatical, etymological, comparative analysis, historical and descriptive methods are used in this linguistic research. Identifying differences in the functioning of East Slavonic, West Slavonic, South Slavonic verbs of motion in synchrony and diachrony is the finding of research. The comparison of different Slavonic systems of verbs of motion revealed some archaic features of Common Slavonic verbs of motion and some results of semantic and grammatical evolution of these verb systems. In general, the old Common Slavonic system of verbs of motion that existed before the derivation of the category of verbal aspect retains the main feature of differentiation on the basis of opposition of unidirectional and non-unidirectional (multidirectional) movement. The loss of some pairs of verbs of motion in East and West Slavonic languages and complete loss of correlation of paired verbs of motion in South Slavonic languages is due to two reasons: 1) the divergence of lexical meanings of these verbs in pairs; 2) the development of the productive process of derivation of aspect verb pairs, in which the non-prefixed verbs opposed on the meaning of unidirectional and non-unidirectional movement evolve to the pairs of verbs opposed on aspects: perfective or imperfective (with or without prefixes). The practical value of the research is to use the results of it to optimize the processes of learning Slavonic languages as foreign, as well as for fundamental studies of the evolution of the Slavic verb.
Key words: verbs of motion, the Slavonic languages, unidirectional and non-unidirectional movement, aspect of the Slavic verb, non-prefixed and prefixed verbs.
ІІ
УДК 811.161.2’367.635:37.02
МАРУСИНЕЦЬ Маріанна Михайлівна,
молодший науковий співробітник Інституту педагогічної освіти і освіти дорослих НАПН України; Київ, Україна;
e-mail: marusynetsm@ukr.net ; тел.: +38-095-5772517
МОДАЛЬНІ ЧАСТКИ УКРАЇНСЬКОЇ МОВИ: ДІАГНОСТИЧНИЙ І ДИДАКТИЧНИЙ КОНТЕКСТ
Анотація. Стаття присвячена опрацюванню критеріїв виокремлення модальних часток української мови. Визначено природу, обсяг і структуру лінгвістичної категорії модальності. Модальність потрактовано як гетерогенну когнітивно-прагматичну категорію, що репрезентується різнорівневими засобами та проявляється як спосіб ментально-чуттєвого відображення дійсності і як взаємодія різних складових комунікативної ситуації (мовця, слухача, змісту висловлення, дійсності). Модальні частки української мови розглянуто як окрему частину мови, відмінну від інших невідмінюваних частин мови, що надає окремим словам, словосполученням, реченням додаткових смислових та емоційних відтінків. Основними спільними критеріями виокремлення модальних часток є їх нездатність самостійно функціонувати як речення та змінювати умови істинності речення. Елімінація модальних часток з речення не робить його граматично неправильним. Решта традиційних критеріїв є проблематичними, оскільки вони також стосуються інших часток та службових слів.
Ключові слова: модальність, модальні частки, діагностичний контекст, дидактичний контекст, критерії виокремлення, категорійний статус.
Постановка проблеми. Незважаючи на комунікативну значимість модальних часток, їх докладне дослідження почалося порівняно нещодавно.
<…>
Аналіз останніх досліджень і публікацій. Кількість досліджень, присвячених часткам української мови, невелика. Виходять окремі праці та статті, присвячені дослідженню їх категорійного статусу [4; 5], <…>
Постановка завдання. Мета дослідження полягає у виокремленні контекстів, у яких вживаються модальні частки української мови.
Виклад основного матеріалу. На основі аналізу праць вітчизняних та зарубіжних вчених і власного матеріалу дослідження подаємо огляд критеріїв виокремлення модальних часток. <…>
Висновки. Модальні частки широко представлені в українській мові та відрізняються від інших часток та службових частин мови такими ознаками:
<…>
Література
- Бріцин В. М. Когнітивні аспекти теорії модальності / В. М. Бріцин, В. В. Мозгунов // Мовознавство. – 2013. – № 2–3. – С. 128–148.
- Вихованець І. Р. Теоретична морфологія української мови / І. Р. Вихованець, К. Г. Городенська. – К.: Пульсари, 2004. – 398 с.
- Давиденко М. О. Частки української мови з погляду їх складу, функції та семантики: дис. ... канд. філол. наук: 10.02.02 / М. О. Давиденко; Одеський педагогічний ін-т ім. К. Д. Ушинського. – Одеса, 1993. – 162 с.
- Bross F. German modal particles and the common ground [Електронний ресурс] / F. Bross // Helikon. Multidisciplinary Online Journal. – 2012. – Vol. 2. – P. 182–209. – Режим доступу: helikon-online.de/2012/Bross_Particles.pdf
References
1. Brіcyn V. M. Kognіtyvni aspekty teorіi modal'nostі / V. M. Brіcyn, V. V. Mozgunov // Movoznavstvo. – 2013. – № 2–3. – S. 128–148.
2. Vyhovanec' І. R. Teoretychna morfologіja ukraїns'koї movy / І. R. Vyhovanec', K. G. Gorodens'ka. – K.: Pul'sary, 2004. – 398 s.
3. Davydenko M. O. Chastky ukraїns'koї movy z pogljadu їh skladu, funkcії ta semantyky: dys. ... kand. fіlol. nauk: 10.02.02 / M. O. Davidenko; Odes'kij pedagogіchnyj іn-t іm. K. D. Ushyns'kogo. – Odesa, 1993. – 162 s.
4. Bross F. German modal particles and the common ground [Elektronnyj resurs] / F. Bross // Helikon. Multidisciplinary Online Journal. – 2012. – Vol. 2. – P. 182–209. – Rezhym dostupu: helikon-online.de/2012/Bross_Particles.pdf
МАРУСИНЕЦ Марианна Михайловна,
младший научный сотрудник Института педагогического образования и образования взрослых НАПН Украины; Киев, Украина;
e-mail: marusynetsm@ukr.net ; тел.: +38-095-5772517
МОДАЛЬНЫЕ ЧАСТИЦЫ В УКРАИНСКОМ ЯЗЫКЕ: ДИАГНОСТИЧЕСКИЙ И ДИДАКТИЧЕСКИЙ КОНТЕКСТ
Аннотация. Статья посвящена исследованию критериев выделения модальных частиц украинского языка. Определены природа, объём и структура лингвистической категории модальности. Модальность представлена как гетерогенная когнитивно-прагматическая категория, которая выражается разноуровневыми средствами и проявляется как способ ментально-чувственного отражения действительности и как взаимодействие различных составляющих коммуникативной ситуации (говорящего, слушателя, смысла высказывания, действительности). Модальные частицы украинского языка рассмотрены в статье как отдельная часть речи, отличная от других несклоняемых частей речи, слова которой придают отдельным словам, словосочетаниям, предложениям дополнительные смысловые и эмоциональные оттенки. Основными общими критериями выделения модальных частиц является их неспособность самостоятельно функционировать как предложения и изменять условия истинности предложения. Элиминация модальных частиц из предложения не делает его грамматически неправильным. Другие традиционные критерии являются проблематичными, поскольку они также касаются иных частиц и других служебных слов.
Ключевые слова: модальность, модальные частицы, диагностический контекст, дидактический контекст, критерии выделения, категориальный статус.
Marianna M. MARUSYNETS,
Junior Research Fellow of the Institute of Teacher Education and Adult Education of NAPS of Ukraine; Kiev, Ukraine;
e-mail: marusynetsm@ukr.net; tel.: +38 095 5772517
MODAL PARTICLES IN UKRAINIAN: DIAGNOSTIC AND DIDACTIC CONTEXT
Summary. The article investigates the criteria for identifying of modal particles in Ukrainian. The author defines the nature and the structure of modality as linguistic category. It is interpreted as a heterogeneous category which has cognitive and pragmatic characteristics and represents at various language levels; it expresses a way of mental and perceptual reflection of reality and results from the interaction of various constituents of a speech event (speaker, hearer, utterance content, objective reality). Ukrainian modal particles are regarded as a part of speech, which differs from other functional parts of speech; it adds various senses and emotive connotations to words, phrases and sentences. The main common identification criteria for modal particles are their inability to function as sentences and to change the truth conditions of a sentence. The elimination of a modal particle from a sentence does not make it grammatically incorrect. The other traditional identification criteria are regarded as problematic since they apply to other classes of particles and functional parts of speech.
Key words: modality, modal particles, diagnostic context, didactic context, identification criteria, categorical status.
Wymagania dotyczące recenzji
Autor recenzji na pracę naukową, podręcznik, naukowy zbiór, czasopismo musi dotrzymywać się wszystkich właściwych wymogów, które obowiązują recenzje naukowe. Objętość tekstu, co podaje się do redakcji, nie powinna być mniejsza niż dwie strony formatu А4. Tekst powinien być napisany w MS Word dla Windows w formacie rtf / doc / docx czcionką Times New Roman (rozmiar 14, interlinia 1,5; wszystkie pola 2 cm, odstęp akapitu – 1 cm). Myślniki na końcu linii nie są potrzebne. Obowiązkowe jest użycie spacji niepodzielnej (opcja Shift+Ctrl…+Spacja (z lekkim opóźnieniem)) we wszystkich właściwych wypadkach (dyw. Wymagania dotyczące artykułów).
Pirwsza część (górna) recenzji zawiera dane bibliograficzne obiektu recenzowania. Jeśli praca jest napisana w języku, który używa cyrylicy, niżej należy przedstawić wersję transliteracji na alfabet łaciński. Jeśli recenzuje się praca w języku, który używa alfabetu łacińskiego, następujące informacje należy podać w języku ukraińskim lub rosyjskim.
Recenzent podaje dane o sobię po tekście recenzji w języku recenzji i języku angielskim. Jeżeli recenzja jest napisana w języku angielskim, informacje o autorze należy podać w języku angielskim, oraz (wg wyboru) w języku rosyjskim lub ukraińskim.
Wzorce recenzji:
Г. С. Яроцкая. Аксиогенез экономического сознания в русской лингвокультуре : [монография] / Галина Сергеевна Яроцкая. – Одесса: Одесский национальный университет им. И.И. Мечникова, 2013. – 552 с.
G. S. Yarotskaya. Aksiogenez ekonomicheskogo soznaniya v russkoy lingvokulture : [monografiya] / Galina Sergeevna Yarotskaya. – Odessa: Odesskiy natsionalnyy universitet im. I.I. Mechnikova, 2013. – 552 s.
Пристальное внимание лингвистов к антропоцентрическому фактору в языке обусловило развитие ряда направлений в изучении языкового сознания – типологического, культурологического, сравнительно-сопоставительного и др.
<...>
Считаю, что данная монография будет интересна учёным, занимающимся проблемами изучения языкового сознания, преподавателям, аспирантам, студентам филологических и культурологических специальностей высших учебных заведений, всем, кто интересуется лингвистикой, культурологией и экономической психологией.
КАРАСИК Владимир Ильич
доктор филологических наук, профессор, зав. кафедрой английской филологии Волгоградского государственного социально-педагогического университета; Волгоград, Россия;
e-mail: vkarasik@yandex.ru
Vladimir I. KARASIK
Grand Ph.D. in Philological Sciences, Professor, Head of the English Philology Department of Volgograd State Pedagogical University; Volgograd, Russia;
e-mail: vkarasik@yandex.ru
Кафедра русского языка Одесского национального университета им. И.И. Мечникова,
Французский бульвар, 24/26, г. Одесса, 65058 Украина.
Сайт журнала: www.http://mova.onu.edu.ua;
e-mail: mova@onu.edu.ua; jurnal.mova@rambler.ru; stepanov.odessa@gmail.com ; stepanovodessa@bk.ru
Телефоны: +38(048)776-22-77; моб.: +38-096-4966406; +38-066-1132580; +38-067-7632236.
Гл. редактор: Степанов Евгений Николаевич; отв. секретарь: Мальцева Ольга Вадимовна.
Положення про авторські права
Правовласниками опублікованого матеріалу являються авторський колектив та засновник журналу на умовах, що визначаються видавничою угодою.
Публікація праць в Журналі здійснюється на некомерційній основі.